Huna - skąd się wzięła, co to jest, związki z psychologią - Magiczny Coaching - wróżka Anna Żarek - Bo w Twoim życiu jest więcej magii niż myślisz.

Huna – skąd się wzięła, co to jest oraz jakie ma związki z psychologią ? Na te pytania odpowiem w tym artykule

Huna – skąd się wzięła. Pierwszy badacz Huny – Max Freedom Long

Pierwszy badacz Huny to Amerykanin Max Freedom Long. Ponad sto lat temu, w 1917 wyjechał na Hawaje aby pracować w szkole jako nauczyciel. Kilka lat pracował w małej wiosce, słyszał miejscowe opowieści o członkach rodziny i rytuałach kahunów, którzy uzdrawiali ludzi i czynili cuda. Tak go to zaciekawiło, że został na wyspie jeszcze kilkanaście lat, a potem przez dalsze 50 lat zajmował się badaniem pradawnej wiedzy Hawajczyków.

Huna – skąd się wzięła - Max Freedom Long — Huna – skąd się wzięła – Max Freedom Long

Huna – skąd się wzięła i co to jest?

To co odkrył, nazwał Huną – w języku hawajskim „tajemnica”, z tego powodu, że rdzenni mieszkańcy wyspy wcale nie chcieli dzielić się swoją kulturą z obcymi przybyszami. Huna to system psychologii, filozofii i częściowo elementów religijnych na bazie pradawnej wiedzy Hawajczyków. Jednocześnie jest sposobem życia, narzędziem do rozwiązywania problemów, spełniania marzeń osobistych, a także służy rozwojowi duchowemu.

Następca Maxa Longa – profesor Otha Wingo

Profesor Otha Wingo nauczał starożytnych języków (greki i łaciny) oraz zajmował się mitologią. Usłyszał o Hunie, postanowił napisać do Maxa Freedom Longa z prośbą o spotkanie. Tak się złożyło, że zostały mu przekazane wszystkie dotychczasowe odkrycia i został następcą – podjął się kontynuacji.

Huna – skąd się wzięła - Elvis Otha Wingo — Huna – skąd się wzięła – Elvis Otha Wingo

Czy Huna to magia?

Mimo że dzięki ćwiczeniom Huny możemy dokonywać rzeczy, które wydają się magiczne, to nie jest żadna magia, ani czarna magia. W Hunie podstawą jest zawsze pomagać, a nigdy nie krzywdzić.

Mówiło się, że Kaduna – hawajski mistrz, może czynić cuda. Takie cuda może czynić każdy człowiek. Używamy sił i mocy jakie posiadamy do osiągnięcia czegoś pożądanego. Moce opisywane przez Hunę ma każdy, tyle że w niektórych są uśpione i nie są używane. Za ich pomocą można spełniać życzenia, otrzymywać korzyści, i nie jest to nic ponadnaturalnego.

Co możesz osiągnąć dzięki Hunie?

Dzięki Hunie możesz bardziej poznać i zrozumieć siebie, możesz żyć bardziej harmonijnie i efektywnie. Huna to nie teoria, a praktyka. Stosując ćwiczenia z Huny możesz osiągnąć swoje cele, spełnić marzenia, przezwyciężyć różne problemy – finansowe, zawodowe, osobiste, rodzinne i inne. Możesz stworzyć lepszą przyszłość dla siebie i ludzi wokół siebie.

Zacznijmy od oddechu

Według Huny, zanim do czegoś się zabierasz, do jakiegoś zadania, trzeba głęboko nabrać powietrza. Proponuję ćwiczenie oddechowe z książki
„Podręcznik Huny” autorstwa profesora Otha Wingo:
1) Wybierz coś w swoim pokoju, jakiś przedmiot, i popatrz na niego przez chwilę.
2) Obserwuj swój oddech.
3) Zacznij oddychać głębiej i wolniej.
4) Potem oddychaj normalnie. Zwróć uwagę czy pojawiło się lekkie odprężenie.
5) Teraz jeszcze raz oddychaj wolno i głęboko, ale z taką intencją: „Gdy nabieram głęboko i powoli powietrza, mój zapas siły życiowej bardzo się powiększa”.
6) Teraz oddychaj normalnie i spójrz na przedmiot, który obserwowałeś/obserwowałaś na początku. Czy widzisz go inaczej –
wyraźniej, albo odbierasz różnice w jaskrawości kolorów?

Psychologia Huny – średnie, niższe i wyższe ja

Jaki związek ma Huna z psychologią? Psychologia koncentruje się na psyche i mówi o świadomości i podświadomości. W Hunie są odpowiedniki świadomości i podświadomości, i dodatkowo trzeci poziom nazywany „wyższym ja”.
To co psychologowie nazywają świadomością albo świadomym ja, w Hunie nazywane jest „uhane” – średnie ja. Jest to część człowieka, która jest świadoma indywidualnej egzystencji, potrafi mówić i logicznie myśleć.
Istnieje drugie, podświadome ja, w Hunie nazywa się „unihipili”, czyli niższe ja. Jest określane jako niższe ja, nie znaczy to że jest gorsze lub mniej ważne. Niższe wiąże się z położeniem, bo świadomość ma centrum w głowie, a niższe ja poniżej głowy, w splocie słonecznym.

Czym jest średnie ja?

Średnie ja jest najbardziej dla nas znajome, bo jesteśmy jego świadomi. Dzięki średniemu ja codziennie funkcjonujesz w pracy i w domu. Do funkcji średniego ja należą myślenie, inteligencja, rozumowanie, wyciąganie wniosków. Średnie ja używa siły woli. Uwaga – używa silnej woli, ale już energię do używania silnej woli dostarcza mu niższe ja.
Średnie ja samo w sobie nie ma pamięci, korzysta z pamięci zgromadzonej przez niższe ja. Natomiast średnie ja ma jeszcze jedną ważną cechę, to ono przyjmuje odpowiedzialność lub nie przyjmuje odpowiedzialności za nasze czyny. Jeśli tej odpowiedzialności nie podejmie, wtedy jesteśmy skazani na życie z poziomu jedynie niższego ja, a ono ma swoje kaprysy,
zmienne emocje, jest jak statek bez kapitana.
Średnie ja może zaprogramować niższe ja, czyli podświadomość, jak programujemy komputer. Świadomie możemy kontrolować to co mówimy, myślimy i robimy. Średnie ja może używać wyobraźni, między innymi do stworzenia obrazu przyszłości jakiej życzymy sobie.

Funkcje niższego ja

Niższe ja, unihipili, czyli podświadomość, jest bardzo ważną częścią nas. W Hunie zaleca się żeby nadać swojej podświadomości imię. Zapytaj teraz swoją podświadomość – jakie chce mieć imię. Jeśli nie odpowie, nadaj jej tymczasowe imię, i poczekaj aż poda ci właściwe. Przyjmij imię wybrane przez twoją podświadomość, nawet gdyby np. dla kobiety przyszło imię męskie, a może niższe ja tak właśnie chce?
Niższe ja troszczy się o automatyczne funkcje ciała, takie jak na przykład oddychanie, bicie serca, przepływ krwi. Oprócz tego tworzy przyzwyczajenia, nawyki stałe sposoby robienia czegoś – ubieranie się, chodzenie, prowadzenie samochodu. Nawyki mogą być również szkodliwe, tak jak nałogi, wtedy potrzebna jest interwencja średniego ja w postaci silnej woli i podejmowania
decyzji, żeby taki nawyk zmienić. Niższe ja nie wie co jest dla nas dobre lub złe, przyjmuje wszystko co mu się wkłada bez oceniania.
Niższe ja jest siedzibą emocji, jest źródłem reakcji emocjonalnych na sytuacje. Kiedy niższe ja przypomina sobie o bolesnych wydarzeniach z życia, powracają te same emocje które były w chwili wydarzenia. Bolesne wspomnienia i bolesne emocje zużywają energię na poziomie niższego ja, wtedy mniej jej przekazuje do świadomego wykorzystania. Dlatego negatywne emocje trzeba uwalniać. Pamiętaj, cokolwiek robisz, myśl o tym dobrze, pozytywnie, przywołuj takie uczucia jak miłość, radość, szczęście.
Niższe ja ma ważną rolę, ma bezpośredni dostęp do Wyższego Ja. Jest to komunikacja na poziomie duchowym, telepatyczna. Niższe ja może również kontaktować się z niższymi ja innych osób, również telepatycznie.